پروردگار متعال در قرآن کریم سوره تکاثر،آیه 8 می فرمایند:
” سپس در آن روز از نعمت بااز خواست می شوید.”
حنان بن سدیر می گوید:
پدرم به من گفت: نزد جعفر بن محمد(علیه السلام) بودم. آن حضرت غذایی در برابرم نهاد که هرگز غذایی مانند آن نخورده بودم.
پس به من فرمودند: ای سدیر: غذای ما را چگونه یافتی؟
آنگاه چشمانم پر از اشک شو و گریستم.
حضرت فرمود: چرا گریه می کنی؟
عرض کردم : یابن رسوالله ،آیه ” سپس در آن روز از نعمت بااز خواست می شوید.” را به یاد آوردم. می ترسم این غذا جزو همان نعمتی باشد که خداوند درباره آن باز خواست می کند.
حضرت خنده ای کردند و سپس فرمودند: ای سدیر، از تو ، نه درباره خوراک لذیذ سوال خواهد شد و نه درباره جامه نرم و نه درباره بوی خوش، بلکه اینها برای ما آفریده شده و ما برای استفاده از آنها خلق شده ایم و ماباید در آنها به طاعت خدا عمل کنیم.
عرض کردم: پدر و مادرم فدایت ای پسر پیامبر خدا، پس آن نعمت کدام است؟
حضرت فرمودند: دوستی علی (علیه السلام) و عترت او. در روز قیامت خداوند می پرسند: در برابر نعمت دوستی علی(علیه السلام) و عترت او که آن را به شما عطا کردم چگونه شکر مرا به جا آوردید؟؟؟
منبع: تفسیر فرات الکوفی، صفحات 605 و 763.

محبوبه نصرتی زاده( استاد)