مدرسه علمیه فاطمیه پاکدشت
cb:post_author_photo_small][cb:post_author_photo_big][cb:post_body1][cb:post_body2]
cb:post_author_photo_small][cb:post_author_photo_big][cb:post_body1][cb:post_body2]
طبق آیات و روایات صدقه دادن یک امر بسیار با ارزشی است، ولی شخص صدقه دهنده باید این کار را برای رضای خدا انجام دهد. مقدار آن هم هر مقداری که در توان شخص باشد کافی است.
نیز علاقه انسان به مال و منال دنیوی منشأ فسادهای فراوانی است؛ پس هر گاه با دادن صدقه بتواند این علاقه ها را بكاهد یا سلب كند، رسیدن به كمالات معنوی برایش هموار می گردد
نیکی و محبت و صدقه دادن به یکدیگر توفیقی است که قسمت و نصیب هر کس نمی شود لازم نیست که متمدن باشی یا نباشی بلکه انچه مهم است روحیه انفاق و صدقه دادن است که بتوانی از دارایی های خودت بگذری
انسانهاى دورانديش و عاقل، پيش از مرگ در فكر آنند كه نام نيكى از خود به يادگار گذارند و بخشى از دارايى خود را به راهى خداپسندانه صرف كنند و تخصيص دهند، تا بركات وجودى آنان، پس از خودشان هم جريان يابد و با “صدقه جاريه” اى كه از خود برجاى مى گذارند، از غارت رفتن و تباه شدن اموال خويش، جلوگيرى كنند.
محبوبه نصرتی زاده ( استاد)
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط وفائی نژاد در 1395/07/12 ساعت 04:55:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |