آیت الله العظمی جوادی آملی:
دعاها تنها اين نيست كه خدايا بيمار مرا شفا بده و یا گناه مرا بيامرز و یا پايان امور مرا ختم به خير كن! اينها ادعيه رايج است اما آن دعايي كه فرهنگ‌آور است دعاي امام سجاد در صحيفه است عرض مي‌كند «أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَي الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ» خدايا اگر يك محتاجي دستش را پيش محتاج ديگري دراز كند اين سفاهت و بي‌عقلي است!
اين دعاي امام سجاد است «أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَي الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ» ما اگر خواستيم ببينيم سفيه هستيم يا عاقل اين دعا براي ما معيار است؛ به چه كسي مراجعه كنيم به چه كسي وابسته باشيم؛ به شرق وابسته باشيم به غرب وابسته باشيم؟
فرمود ملتي سفيه است كه به بيگانه چشم داشته باشد، اين دعاي نوراني امام سجاد است.
ایشان اذعان داشتند:
محور اصلي دعاي امام سجاد(ع) اين است كه خدايا من از تو فرهنگ مي‌خواهم، ادب مي‌خواهم، من از تو انسانيت مي‌خواهم تا مبادا بي دلیل كسي را برنجانم، مبادا نظام ارزشي من عوض شود و براي كسي كه وضع مالي‌اش خوب است به خاطر پول او احترام بيشتري قائل بشوم؛ خدايا تو مرا از این امور حفظ بكن!
محبوبه نصرتی زاده(استاد)