امام رضا عليه السّلام از پدرش و همين طور از پدرانش از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم نقل كرده كه فرمود: طلب دانش بر هر مسلمان لازم است، پس علم را از جايش طلب كنيد و از اهلش فرا گيريد، زيرا فرا گرفتنش براى خدا حسنه و عبادت است و مذاكره در آن تسبيح است و عمل به آن جهاد، و آموختن به كسى كه نمى‏ داند، صدقه و در اختيار اهلش گذاشتن، تقرّب به خداست، زيرا علم نشانه حلال و حرام و روشن‏ كننده راه بهشت و مونس تنهايى و دوست غربت و همنشين خلوت و راهنمايى در همه حالت و سلاح بر عليه دشمن و زينت در نزد دوستان است، و خداوند كسانى را با علم بالا مى ‏برد و پيشواى خير مى‏ گرداند، و ديگران راه آنها را در پيش مى‏ گيرند و با كردارشان راهنمايى مى‏ شوند و به نظرشان عمل مى ‏كنند، و فرشتگان دوستى‏شان را دوست دارند و با بال خود آنها را مسح مى‏ كنند و در نماز به ايشان درود مى‏ فرستند و هر تر و خشكى بر ايشان آمرزش مى‏ خواهد، حتّى ماهيهاى دريا و حيوانات و درندگان و چهارپايان و علم مايه حيات دلها و نجات از جهل است و چشمها را روشن مى ‏سازد، و مايه نيروى بدنها از ضعف مى‏ گردد و بنده را به مقامهاى نيكان و مجالس خوبان و درجات بالاى آخرت مى‏ رساند و ثواب ذكر و فكر در علم با ثواب روزه و عبادات برابر است، زيرا به وسيله آن خدا عبادت مى‏ گردد و صله رحم به جا مى‏ آيد و حلال و حرام شناخته مى‏ شود و علم راهبر عمل و عمل تابع آن است خدا آن را به خوشبختان الهام و از بدبختان دريغ‏ مى‏ دارد، پس خوشا به حال كسى كه خدا او را از داشتن علم محروم نسازد.

منبع: ارشاد القلوب-ترجمه سلگى، ج‏1،ص: 438

 محبوبه نصرتی زاده( استاد)