چکیده
شفاعت از اصول مسلم اسلام است که همه طوایف و فرق اسلامی به پیروی از آیات قرآن وروایات، آن را پذیرفته اند هر چند در نتیجه شفاعت با هم اختلاف نظر دارند. شفاعت این است که انسان گرامی که نزد خداوند از قرب و مقامی برخوردار است ، از خداوند متعال خواهان بخشودگی گناهان و یا ارتقاء درجه انسانی دیگر است. شفاعت حق مختص خداوند و راهی به سوی کمال است و بدون اذن او کسی حق شفاعت نمی یابد. شفاعت نه تشویق به گناهان و نه چراغ سبز برای معاصی، نه عامل عقب افتادگی و نه چیزی شبیه پارتی بازی در جوامع دنیای امروز، بلکه یک مسأله مهم تربیتی است که می‌تواند در سرنوشت انسان سازنده و آثار مثبت گوناگونی داشته باشد.
در منطق اسلام شفاعت موضوع بی قید و شرط نیست، بلکه قیود و شرایطی از نظر جرمی که درباره آن شفاعت می‌شود از یک سو ، شخص شفاعت شونده از سوی دیگر و شخص شفاعت کننده از سوی سوم دارد که برای رسیدن به مقام شفاعت باید همه این شرایط در کنار هم فراهم شوند. به اجماع همه علمای اسلام در روز قیامت شفاعت برای پیامبر اعظم (ص) و هر کس که خداوند به او اذن شفاعت داده ثابت است و کسی منکر این نیست مگر آنکه معاند است ، یا از قرآن و معارف اسلامی بی خبر است.
فرقه وهابیت که در قرن دوازدهم توسط محمد ابن عبد الوهاب بنیان گذاری شده است به دلیل برداشت‌های غلط و تفسیر نادرست از آیات قرآن مسلمانان را به خاطر طلب شفاعت و توسل به اولیای الهی و زیارت قبور مشرک معرفی نمودند ومعتقدند که شافعان در روز قیامت درباره گناهکاران امت شفاعت خواهند کرد ولی ما هرگز حق نداریم در این جهان از آنان طلب شفاعت کنیم.
لذا ما درتحقیق حاضر علاوه بر بررسی آیات و روایات وارده درباره شفاعت به شبهات وارده از جانب این گروه نیز پرداخته و ارائه پاسخ نموده ایم.
واژگان کلیدی: شفاعت،شفیع ، شفاعت شونده ،وهابیت.

تحقیق پایانی طلبه فارغ التحصیل حوزه علمیه فاطمیه(س) پاکدشت

استاد راهنما: سرکارخانم حاجیان

استاد ارزیاب: سرکار خانم خدایی

تاریخ دفاع: 92/9/28