امروز، وقتی خورشید، سر از بالین کوه‏ها بردارد و طلوع کند، همتای خود را در زمین خواهد یافت؛ مولای نخلستان‏ های سکوت و چاه، مولای شبگرد کوچه‏ های کوفه را که بار امانت بر دوش، خلافت خدا را بر زمین مجسم خواهد کرد.
فردا، یتیمان، طعم نان دست‏های فاطمه را در بخشش شبانه او، بی‏منّت خواهند چشید.
ببار ای ابر رحمت؛ که میلاد تو، آغازگر انگشتان ذوالفقاری نور است و فتح خیبر، دری است که به روی بازوان عدالت گشوده است تا آن را برای همیشه، در تاریخ قلوب مؤمنین ثبت کنی.

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می‏آورم

آسـمـان‏ها را تو گویی بر زمین می‏آورم

تـــو طـــــلــوع آفــتابی، من اذان مغربم

زیر لــــب نــــام امــیرالمؤمنین می‏آورم…

      محبوبه نصرتی زاده(سطح3) همکار فرهنگی