اگر بتوانیم رضای خویش را فدای رضای حق کنیم؛ اگر بتوانیم از خواسته دل در راه خواسته دین چشم بپوشیم؛ و اگر بتوانیم از داشته ها و خواسته ها بگذریم؛آنگاه به مرز عبودیت و به حوزه قربانگاه قدم نهاده ایم.آنچه انسان را به خدا نزدیک می سازد، اطاعت است و عبودیت و آنچه دور می گرداند غفلت است و معصیت.رها شدن از تعلقات و ذبح کردن تمنیات در پیش پای اراده و مشیت الهی، درس بزرگ دیگری از عید قربان است.
باید نفس اماره را در مسلخ ایمان و اطاعت خدا ذبح کردتا به خلوص و رهایی رسید.

محبوبه نصرتی زاده( استاد)