مدرسه علمیه فاطمیه پاکدشت

*شیوه نامه مقاله نویسی*
از مهم ترين روش هاي انتقال اطلاعات، تدوين و انتشار مقاله علمي است، مقاله به منزله يك سند علمي و ملاك ارزيابي توان علمي نويسنده است.
مراحل پژوهش:
1- مسأله يابي و طرح تحقيق
2- اجراي تحقيق: گردآوري اطلاعات، ارزيابي، داوري و نتيجه گيري
3- تدوين گزارش در قالب هاي كتاب، پايان نامه يا مقاله علمي
طرح پژوهش:به نقشه كار پژوهشگر براي حل مسأله پژوهش گفته مي شود.
اجزای ‌يك مقاله علمي:
1. صفحه عنوان شامل:آرم الله ، مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران، موضوع مقاله ،  نام استاد راهنما، ، نام پژوهشگر ، فصل و سال تدوین ذکر شود.
2.چكيده
3.كليد واژه
4.فهرست مطالب
5. مقدمه
6. بدنه و متن اصلی
7.نتيجه
8 .استنادات (منابع و مأخذ)
توضيح تفصيلي اين اجزا به زودی …                                                                                                                                   ادامه دارد…

امروز مصادف است با ولادت حضرت ابراهيم(ع) به روايتي و  روز دحوالارض(گسترده شدن زمين از زير كعبه) است .

وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحا (نازعات:30)
” دحا” از ماده دحو (بر وزن محو) به معنى گستردن است بعضى نيز آن را به معنى تكان دادن چيزى از محل اصليش تفسير كرده‏اند و چون اين دو معنى لازم و ملزوم يكديگرند به يك ريشه باز مى‏گردد.
به هر حال منظور از” دحو الارض” اين است كه در آغاز تمام سطح زمين را آبهاى حاصل از بارانهاى سيلابى نخستين فرا گرفته بود اين آبها تدريجا در گودالهاى زمين جاى گرفتند و خشكيها از زير آب سر بر آوردند و روز به روز گسترده‏تر شدند تا به وضع فعلى در آمد (و اين مساله بعد از آفرينش زمين و آسمان روى داد) (تفسير نمونه، ج‏26، ص: 100)
هم چنین گفته شده است که دحی از لغات مخصوصى است كه فقط در سوره نازعات ذکر شده و در شرح این لغت آمده ، اگر «دحى» از «دحو» به معناى به شدت پرتاب كردن باشد، نظر آيه به مرحله نخستين خلقت و جدا شدن زمين از منشأ اصلى خود مي باشد، و اگر به معنای گستردن و آماده كردن باشد، چنان كه نظر مفسّرين به استناد ظاهر لغت همين است، نظر آيه به دوره‏اي است كه زمين (پس از گذشت دوران هايى كه گويند زمين كره مشتعلى بوده و رفته رفته فرو نشسته) سرد شده و سطح آن از مواد خاك و عناصر اوليه و آماده براى ظهور بركات و رحمت خداوند و زندگى گشته. و اگر همه معانى و مراحل منظور باشد، از اعجاز قرآن با برگزيدن چنين لغاتى در موارد خاص بعيد نيست .( سید محمود طالقانی ، پرتوى از قرآن، ج‏3، ص: 105)
و «دحو الأرض» عبارت از بسط و گسترش زمين است. بدان كه آسمان عالم كبير تقدّم بر زمين عالم كبير ندارد و آنچه كه در آيات و اخبار وارد شده مبنى بر تقدّم خلق زمين بر آسمان يا تقدّم آسمان بر زمين بايد تاويل شود، چون بين زمين و آسمان عليّت نيست، چون كه عليّت بين اجسام جايز نيست، چنانچه در محلّ خويش مقرّر گشته است.
و لذا گفته شده: مقصود از قول خداى تعالى: «بعد ذلك» «مع ذلك» است، يعنى، با بناى آسمان و زمين را گسترانيد. پس بايد مقصود از دحو الأرض نيز گسترش آن به سبب توليد مواليد باشد، چون مرتبه‏ى مواليد در خلقت بعد از مرتبه‏ى عناصر و آسمانهاست.
يا لفظ «بعد» به معناى «مع» مى‏باشد چنانچه بعضى گفته‏اند( نهج البلاغه، نور الثقلين ج 5 ،ص 50)، يا مقصود از زمين و آسمان چيزى است كه در عالم صغير است، چون آسمان عالم صغير به وجهى مقدّم بر زمين آن و به وجهى موخّر مى‏باشد.( ترجمه بيان السعادة، ج‏14، ص: 435-434)
«دحيها»: عموم مفسران «دحى و طحى» را در آيات قرآن «گسترانيد» معنى كرده‏اند، دانشمند محقق سيد هبة الدين شهرستانى در «الهيئة و الاسلام» با شواهد فراوان از لغت عرب، آن را «به گردش درآورد» معنى نموده و گفته‏اند: «دحو» گردشى است كه چيزى ضمن گردش بر دور خود بر محور ديگرى نيز بچرخد و حركت كند، مانند فرفره، و اين معنى كاملا مبين كيفيت گردش زمين است، مطابق اكتشافات جديد و از معجزات علمى قرآن محسوب مى‏شود.(محمدتقی شریعتی، تفسير نوين، ، ص: 44)
پس بايد گفت كه منظور اين نيست كه خلقت زمين پس از آسمان بوده است بلكه منظور اين است كه گسترش زمين و آماده سازى آن براى زندگى، پس از آفرينش آسمانها بوده و اين مانع از آن نيست كه زمين قبل از آسمان آفريده شده باشد.( یعقوب جعفری، كوثر، ج‏1، ص: 11)

شخصیت قرآنی امام رضا (علیه السلام)

آن حضرت از اهل بیت محسوب می‌شود و مصداق آیاتی است که به بیان حقانیت اهل بیت می‌پردازند از جمله این آیات:

1- آیه تطهیر:
«وَ قَرنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لا بَتَرجّنَ تَبّرجَ الجِهلیّة الاولی و اَقمِنَ الصَّلوةَ و ءاتینَ الزَّکوةَ و اَطِعَن اللهَ وَ رسُولَهُ اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیراً» و در خانه‌های خود بمانید، و همچون دوران جاهلیت نخستین ظاهر نشوید و نماز را بر پا دارید و زکات را بپردازید و خدا و رسولش را اطاعت کنید خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد.(سوره احزاب (33)، آیه 33)
در روایتی از امام رضا (علیه السلام) به نقل از پدرانش به نقل از امام سجاد (علیه السلام) به نقل از ام سلمه عنوان شده است که این آیه در خانه من و در روزی که پیامبر در خانه من بود نازل شد پیامبر نزد من بود که علی، فاطمه، حسن و حسین را فرا خواند، جبرئیل هم آمد و پیامبر عبای فدکی را بر آنها گستراند و سپس فرمود: «پروردگارا! اینان اهل بیت من هستند خدایا! هر گونه پلیدی را از آنها دور کن و کاملاً پاکشان گردان.»
در ارتباط با مفهوم اهل بیت باید بیان کرد که براساس روایتی از پیغمبر همان عترت است که امام (علی، حسن و حسین و امامانی است که پشت سر امام حسین (علیه السلام) است تا روز رستاخیز.(محمد محمدی ری شهری، اهل بیت (علیهم السلام) در قرآن و حدیث، ترجمه حمیدرضا شیخی، ج 2، قم، دارالحدیث، 1379، صص 35- 33- محمدبن علی صدوق، عیون اخبار الرضا، ترجمه نجفی اصفهانی، ج 1، بی جا، پیام علمدار، 1387ش، ص 47)

2- آیه اولی الامر:

« یآیُهاَ الَّذینَ امَنُوآ اَطیعُوا اللهَ وَ اَطیعُوا للرّسُولَ وَ اُولی الاَمرِ مِنکُم فَإِن تَنزَعتُم فِی شَیءٍ فَرُدُّوه اِلَی اللهِ وَ الرَّسُولِ اِن کُنتُم تُؤمِنونَ بِاللهِ وَ اَلیومِ الاخِرِ ذلِکَ خَیرٌ وَ اَحسَنُ تَاویلاً» ای کسانی که ایمان آورده اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولوالامر! و هر گاه در چیزی نزاع داشتید آن را به خدا و پیامبر باز گردانید (و از آنها داوری بطلبید اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید برای شما بهتر، و عاقبت و پایانش نیکوتر است.)(نساء (4)، آیه 59)
تمیم بن بهلول از عبدالله بن ابی الهذیل روایت می‌کند: از امام رضا (علیه السلام) سؤال کردم که امامت در حق چه کسی واجب می‌شود و چیست علامت کسی که از برای او امامت واجب می‌شود: فرمودند: «دلیل بر امامت و حجت مومنین و قائم بر امور مسلمین و ناطق به قرآن و عالم به احکام برادر پیغمبر خدا است و جانشین او بر امت او است و وحی او بر ایشان است و ولی او است که نسبت به او به منزله هارون است نسبت به موسی و واجب است اطاعت او به گفته حق تعالی که فرمود: «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم.»و وصف او شده است به قول خدای عزوجل (انما ولیکم الله و رسوله و الذین یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و هم راکعون) چه او کسی است که به ولایت خوانده شده و از برای وی امامت ثابت شده در روز غدیر خم به گفته رسول از جانب پروردگار که آن جناب فرمود به مردم که آیا من اولی نیستم به شما از خودتان؟ عرض کردند بلی، فرمود: «پس هر که من مولای او هستم علی مولای او است، خدایا دوست دارد کسی را که با او دوستی کند و یاری کن کسی را که یاری او کند و نصرت بده کسی را که نصرت به وی دهد و مخذول کن کسی را که او را مخذول کند و اهانت کن کسی را که او را اهانت کند، علی بن ابی طالب امیرالمؤمنان و امام متقیان است و عصاکش کسانی است که آثار و خرد در دست و پای ایشان آشکار باشد و افضل و حیان است و بهترین تمام خلق است و بعد از رسول خدا و بعد از آن جناب حسن بن علی پس از آن حسین بن علی که دو بسط رسول خدایند و دو فرزند بهترین تمام زنانند سپس علی بن الحسین بعد از او محمدبن علی بعد از او جعفر بن محمد بعد از او موسی بن جعفر بعد از او علی بن موسی بعد از او محمدبن علی بعد از او علی بن محمد بعد از او حسن بن علی بعد از او محمد بن حسن (صلوات الله علیهم اجمعین) هر یک بعد از دیگری امامند و اینها عترت رسول می‌باشند و اینها معروفند به وصیت و امامت که در هیچ عصری و زمانی زمین از وجود ایشان خالی نشود و حجتی از ایشان باید در زمین باشد و ایشان هستند دستگیره استوار و ایشانند ائمه هدی و حجت بر اهل دنیا تا این که وارث حق شوند حق تعالی زمین را و آنچه بر آن است و هر کس مخالفت کند ایشان را گمراه کننده است و تارک حق در راه است و ایشانند که قرآن را تعبیر و تفسیر کنند و از جانب رسول خدا گفتگو کنند هر کس بمیرد و ایشان را نشناسد به مردن جاهلیت مرده و دین ایشان ورع و عفت است و صدق و صلاح است و حد و جعد در فهمیدن احکام الهی است و ادا کردن امانت است به نیکوکاری و بدکرداری و طول دادن سجده است و شب زنده داشتن و ایستادن در حضور پروردگار است و اجتناب از محرمات است و انتظار فرج و شادگی کار به صدر نیکی صحبت است و نیکویی همسایگی است.(محمدبن علی صدوق، همان، ص 45)
روایتی دیگر از جابربن عبدالله انصاری آمده: چون خداوند عزوجل بر پیامبرش محمد آیه (ای کسانیکه که ایمان آورده اید! از خدا و رسول و اولی الامر خویش فرمان برید، یا ایها الّذینَ آمَنوا اَطیعُوا الله وَ اطیعُوا الرَّسُول و اُولی الاَمر مِنکه) را نازل فرموده عرض کردم: یا رسول الله ما خدا و رسول را شناخته‌ایم اولی الامر که خداوند، فرمانبری از ایشان را در کنار فرمانبری از شما آورده کیان اند؟ پیامبر فرمودند: «ای جابر! آنها پس از من جانشینان من و امامان مسلمان هستند نخستین ایشان علی بن ابی طالب است و سپس حسن و حسین و سپس از او علی بن الحسین و سپس محمدبن علی که در تورات به (باقر) شهرت دارد و تو ای جابر او را درک خواهی کرد هر گاه او را دیدی سلام مرا به او برسان سپس صادق، جعفر بن محمد، سپس موسی بن جعفر سپس علی بن موسی سپس محمدبن علی سپس علی بن محمد سپس حسن بن علی سپس همنام و کم نیه من حجت خدا در زمین و باقیمانده او در میان بندگانش فرزند حسن بن علی خواهد بود همان که خداوند والا نام به دوست او خاور و باختر زمین را بگشاد و همان که از دیدگان شیعیان و او لباش پنهان خواهد شد و در آن زمان جز کسی که خداوند دلش را برای ایمان خالص کرده کسی در اعتقاد به امامت او پایدار نخواهد ماند.»(حسین انصاری، اهل بیت (علیهم السلام) عرشیان فرش نشین، محقق آرش مردانی پور و محمدجواد صابریان، چ 3، بی جا، دارالعرفان، بی تا، صص 65 و 64، ابن شهر آشوب السروری المازندرانی، همان، ج 1، ص 282، احمدین محمد مقدس اردبیلی، کفایة الامر 17 رساله عربی و فارسی، بی جا، کنگره بزرگداشت مقدس اردبیلی، بی تا، ص 53، محمدبن علی صدوق، کمال الدین، ج 2، تهران، اسلامیه، 1295، ص 253)
ادله الامر در روایات تنها بر ائمه معصوم (علیه السلام) تطبیق شده است از جمله در کتاب کافی و تفسیر العیاشی از امام باقر (علیه السلام) درباره تفسیر اولی الامر چنین نقل می‌کنند: اِیّانا عنی خاصّة امر جمیع المؤمنین إلی یوم القیامة بطاعتنا خداوند تنها ما را اراده کرده و به تمام مومنان تا روز قیامت به اطاعت ما دستور داده است.( محمدبن یعقوب کلینی، همان، ج 1، ص 276، محمدبن مسعود عیاشی، تفسیر عیاشی، ج 1، بیروت، الاعلمی المطبوعات، 1400 ق، ص 403، احمدبن علی طبرسی، احتجاج، ترجمه سید محمدباقر خراسانی، ج 2، نجف، النعمان، 1386 ش، ص 370، ابراهیم بن محمد ثقفی، الغارات، ج 1، بی جا، نشر فرهنگ اسلامی، 1356 ش، ص 196)

3- آیه فی القربی:

«ذلِکَ الَّذی یُبَشّرُ اللهُ عِبادَهُ الَّذینَ ءَامَنوا وَ عَمِلو الصّلحتِ قُل لّآ اسئَلُکُم عَلَیهِ اَجراً إلّا المَوَدَّةَ فِی القُربی وَ مَن یَقتَرِف حَسَنَة نَزّدِ لَه فیها حُسناً اِنَّ الله غَفورٌ شَکورٌ.»
این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند به آن نوید می‌دهد. بگو: من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم و هر کس کار نیکی انجام دهد بر نیکی اش می‌افزاییم چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.(سوره شوری (42)، آیه 23)
روایتی به نقل از ابو نعیم از گروهی که همراه اسیران کربلا می‌رفته اند چون به دمشق وارد شدیم زنان و اسیران را در روز روشن و با روی باز وارد کردند.سنگدلان شامی گفتند: اسیرانی به این نیکویی ندیده‌ایم شما کیستید؟ سکینه دختر حسین گفت: ما اسرای خاندان محمدیم. آنها بر سکوی مسجد، جایی که اسرا را نگاه می‌داشتند نگاه داشته شدند، در حالی که علی بن الحسین(علیه السلام) که در آن هنگام نوجوان بود، در میان آنها حضور داشت پیرمردی از شامیان نزد آنها آمد و گفت: خدایی را سپاس که شما را کشت و نابود کرد و شاخ فتنه را برید و از نکوهش آنها کوتاهی نکرد. چون سخنش تمام شد علی بن الحسین (علیه السلام) به او فرمود: « آیا کتاب خدا را خوانده ای؟» گفت: آری. امام آیا این آیه را: «قُل لا اسألکم علیه اجراً اِلّا المورة فی القربی» بر این رسالت فردی از شما جز دوست داشتن خویشاوندان نمی خواهم، خوانده ای؟ گفت: آری. حضرت فرمود: «ما همان‌ها هستیم» سپس فرمود: آیا این آیه: «و آت ذَالقربی حَقّه» و حق خویشاوندان را ادا کن، خوانده ای؟ گفت: آری.
حضرت فرمود: «ما هم ایشان هستیم» سپس فرمود: آیا این آیه « اِنما یُرید الله لِیُذهبَ عَنکم الرَّجسَ اهل البیت و یُطَهرَّکم تَطهیراً» را خوانده ای؟ گفت: آری. امام فرمود: «ما همانها هستیم» در اینجا مرد شامی دست خود را به آسمان برد و سه بار گفت: خدایا! به درگاه تو توبه می‌کنم، خدایا! از دشمن خاندان محمد و قاتلان اهل بیت محمدبن درگاه تو برائت می‌جویم من قرآن را خوانده بودم، ولی تا امروز این حقایق را درک نیافته بودم.(محمد محمدی ری شهری، همان، ص 77، عباس قمی، منتهی الآمال، ص 555)
در روایتی از ابن عباس بیان شده است در رابطه با آیه شریفه «الا المودة فِی القُربی، جز دوستی کردن با خویشاوندان» سعیدبن جبیر گفت: مقصود خویشاوندان خاندان محمّد است.(محمد محمدی ری شهری، همان، ص 553)
و در روایت دیگری از امام حسین (علیه السلام) آورده شده است (درباره آیه 23 سوره شوری) آن خویشاوندی که خداوند به صله فرمان داده و آن را حقی بزرگ داشته و خیر و خوبی را در آن قرار داده، خویشاوندی ما اهل بیت است که خداوند حق ما را بر همه مسلمانی واجب ساخته است.(همان، ص 555)

4- آیه اولو الارحام:

«وَ الَّذینَ ءامَنوا مِن بَعدُ وَ هاجَروا وَ جهدَوا مَعَکُم فَاولئِکَ مِنکُم وَ اُولُوالاَرحامِ بَعضُهُم اُولی یبعَضٍ فی کِتبِ اللهِ اِنَّ اللهَ بِکُلّ شَیءٍ عَلیمٌ، و کسانی که بعداً ایمان آوردند و هجرت کردند و با شما جهاد نمودند از شما هستند و خویشاوندان نسبت به یکدیگر، در احکامی که خدا مقدر داشته، سزاوارترند، خداوند به همه چیز داناست.(انفال (8)، آیه 75)
کسی که به امام پیشین نزدیک تر باشد سزاوار به جانشینی او است از دیگران و گواه آن آیه اولوالارحام است، و خویشاوندان برخی از ایشان سزاوارترند به برخی در کتاب خدا «و اُولُو الاَرحامِ بَعضُهُم اُولی یَبعضٍ فی کتاب الله» و آیه 4 سوره مریم اینگونه نیز هست و از تمامی این آیات و آیات دیگر که در اینجا بیان نشده فهمیده می‌شود امام رضا (علیه السلام) از مصداق‌های اهل بیت است که در قرآن مجید به آن اذعان شده است.(محمدبن نعمان مفید، الارشاد فی معرفة حج العباد، ترجمه سید هاشم رسولی محلاتی، ج 2، چ 9، بی جا، فرهنگ اسلامی، 1378،، ص 202)

شیخ جعفر بن خضر مالکی، معروف به کاشف‌الغطاء "متوفای 1227 قمری و مدفون در کنار حرم علی بن ابیطالب(علیه السلام)” یکی از بزرگ‌ ترین علما و مراجع اوایل قرن سیزدهم هجری جهان تشیع بود. نسب وی به ابراهیم  بن مالک اشتر نخعی  می‌رسد.(سید محسن امین، أعیان الشیعه 4/99)  شهید مطهری در کتاب آشنایی با علوم اسلامی خویش مهم‌ترین اثرایشان را کتاب جامع کشف الغطاء می دانند. از اساتیدی که در محضرشان تلمذ نموده اند می توان به محمد باقر وحید بهبهانی و سید محمد مهدی بحرالعلوم اشاره نمود. 

کاشف الغطاء در شهر نجف زندگی کرده و در آنجا به تربیت شاگردان بزرگی چون سید جواد عاملی صاحب مفتاح الکرامه و شیخ محمدحسن صاحب جواهرالکلام همت نموده است. 

از دیگر آثار ایشان می توان به عقائد الجعفریة فی اصول الدین ،اثبات الفرقة الناجیة من بین الفرقة الاسلامیة ، بغیة الطالب در طهارت و نماز،غایة المامول فی علم الاصول ، شرح الهدایه للطباطبائی ، الحق فی تصویب المجتهدین و تخطئه الاخباریین کتابی است استدلالی در رد اخباریون و اظهار حق اصولیون ، رساله منهج الرشاد لمن اراد السداد که در رد وهابیان نوشته شده است اشاره کرد. 

 مبارزه با وهابی ها 

در ماجرای حمله وهابی‌ها به سال ۱۲۱۷ه. ق به شهرهای نجف و کربلا علما را برای دفاع از شهر مقدس نجف بسیج کرد و با مقاومت ایشان، وهابی‌ها شکست خورده و گریختند، این ماجرا در شرایطی صورت گرفت که اکثر مردم از شهر گریخته بودند، ولی به همت وی به همراه تعداد دویست تن از علما و مجاهدان با مقاومت، ایادی استعمارگر انگلیس را متفرق ساختند.

برگزاري کارگاه نگارش تحقیق پایانی

زهرا وفايي نژاد ، مدير مدرسه علميه فاطميه(س) پاكدشت از بر پايي کارگاه آموزش نگارش تحقیق پایانی با هدف افزايش  توان علمي طلاب در انتخاب موضوع و نگارش تحقیق پایانی خبر داد.

وي در اين زمينه خاطر نشان نمود: با توجه به نیاز طلاب به فراگیری و مهارت ورزی در نگارش تحقیق پایانی واحد پژوهش اين مدرسه اقدام به برگزاري كارگاه آموزشي در اين زمينه نمود.

گفتني است : اين کارگاه با آموزش استاد بوترابی از اساتید روش تحقیق ،استاد راهنما تحقیقات پایانی و عضو شورای پژوهشی استان تهران براي طلاب پايه پنجم روز چهارشنبه 9 اردیبهشت ماه از ساعت 8 الي 12بر پا گرديد.